In voorbereiding op de marathon worden door vrijwel alle hardlopers regelmatig langere duurlopen gedaan. Wat is het nut van de langere duurlopen en hoe haal je het meeste profijt uit deze trainingen?
Eén van de belangrijkste effecten van de lange duurloop is het optimaliseren van je vetverbranding, hoe groter het aandeel van de vetverbranding is tijdens de marathon (of andere langere wedstrijden) hoe minder koolhydraten je verbrandt en hoe gemakkelijker je de finish haalt. Je vetverbranding train je door te lopen met een snelheid waarbij de vetverbranding zoveel mogelijk gebruikt wordt, Zoladz heeft hier ooit onderzoek naar gedaan en het blijkt dat bij de meeste mensen dit optimaal werkt op 65% van de maximale hartslag. Ga dit maar eens bij je zelf na, stel je hebt een maximale hartslag van 200 slagen per minuut dan zou je je duurloop zoveel mogelijk in de buurt van de 130 slagen per minuut moeten lopen, dit is voor de meeste mensen een heel lage intensiteit. Je ziet dan ook bij veel voorbereidingsgroepen dat de lange duurlopen op een veel te hoge intensiteit worden gelopen. Het effect hiervan is dat de vetverbranding veel minder goed wordt getraind maar ook dat de kans op overbelasting veel groter is, zeker bij de laatste trainingen richting de marathon. Ik heb wel meegemaakt dat mensen drie weken voor de marathon nog 36 km in marathontempo liepen en dan heel verbaasd zijn als de marathon zelf tegenvalt….
